پاورقی - خطبه شعبانیه
سلام علیکم - بسم الله
اگر سؤالی در توضیح فقرات این خطبه داشتید مطرح کنید تا در همین پست هماره با پاسخش انعکاس یابد و دوستان دیگر هم استفاده کنند!
خطبه شعبانیه
عَنْ أَبِی الْحَسَنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا عَنْ أَبِیهِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ الْبَاقِرِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ أَبِیهِ زَیْنِ الْعَابِدِینَ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ أَبِیهِ سَیِّدِ الشُّهَدَاءِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ أَبِیهِ سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص خَطَبَنَا ذَاتَ یَوْمٍ فَقَالَ أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَیْکُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَکَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ.
حضرت امیر المؤمنین علیه السلام فرمود: رسول خدا یک روز این خطبه را براى ما خواند: ای مردم ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش بشما رو کرده است.
شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ وَ أَیَّامُهُ أَفْضَلُ الْأَیَّامِ وَ لَیَالِیهِ أَفْضَلُ اللَّیَالِی وَ سَاعَاتُهُ أَفْضَلُ السَّاعَاتِ.
ماهى است که پیش خدا بهترین ماه است و روزهایش بهترین روزها و شبهایش بهترین شبها و ساعاتش بهترین ساعات است.
هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَى ضِیَافَةِ اللَّهِ وَ جُعِلْتُمْ فِیهِ مِنْ أَهْلِ کَرَامَةِ اللَّهِ أَنْفَاسُکُمْ فِیهِ تَسْبِیحٌ وَ نَوْمُکُمْ فِیهِ عِبَادَةٌ وَ عَمَلُکُمْ فِیهِ مَقْبُولٌ وَ دُعَاؤُکُمْ فِیهِ مُسْتَجَابٌ.
آن ماهى است که در آن دعوت شدید بمهمانى خدا و اهل کرامت خدائید: در آن نفسهاى شما در آن تسبیح است و خواب شما در آن عبادتست کردارتان در آن پذیرفته و دعایتان مستجاب.
فَاسْأَلُوا اللَّهَ رَبَّکُمْ بِنِیَّاتٍ صَادِقَةٍ وَ قُلُوبٍ طَاهِرَةٍ أَنْ یُوَفِّقَکُمْ لِصِیَامِهِ وَ تِلَاوَةِ کِتَابِهِ.
از خدا بخواهید با نیات درست و دلهاى پاک که شما را براى روزه در آن و خواندن قرآن موفق دارد.
فَإِنَّ الشَّقِیَّ مَنْ حُرِمَ غُفْرَانَ اللَّهِ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِیمِ.
بدبخت آنکه از آمرزش خدا در این ماه محروم گردد.
وَ اذْکُرُوا بِجُوعِکُمْ وَ عَطَشِکُمْ فِیهِ جُوعَ یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ عَطَشَهُ.
بگرسنگى و تشنگى خود در آن گرسنگى و تشنگى روز قیامت را یاد کنید.
وَ تَصَدَّقُوا عَلَى فُقَرَائِکُمْ وَ مَسَاکِینِکُمْ.
و بر فقراء و مساکین خود صدقه دهید!
وَ وَقِّرُوا کِبَارَکُمْ وَ ارْحَمُوا صِغَارَکُمْ وَ صِلُوا أَرْحَامَکُمْ.
و بزرگان خود را احترام کنید و خردان را ترحم کنید و صله رحم کنید!
وَ احْفَظُوا أَلْسِنَتَکُمْ وَ غُضُّوا عَمَّا لَا یَحِلُّ النَّظَرُ إِلَیْهِ أَبْصَارَکُمْ وَ عَمَّا لَا یَحِلُّ الِاسْتِمَاعُ إِلَیْهِ أَسْمَاعَکُمْ.
و زبانها نگهدارید و از آنچه خدا دیدنش را حلال نکرده چشم بپوشید و آنچه را از شنیدنش حلال نکرده گوش ببندید!
وَ تَحَنَّنُوا عَلَى أَیْتَامِ النَّاسِ یُتَحَنَّنْ عَلَى أَیْتَامِکُمْ.
و بر یتیمان مردم مهر ورزید تا بر یتیمان شما مهر ورزند!
وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ مِنْ ذُنُوبِکُمْ.
و سوی خدا از گناهان خود توبه کنید!
وَ ارْفَعُوا إِلَیْهِ أَیْدِیَکُمْ بِالدُّعَاءِ فِی أَوْقَاتِ صَلَاتِکُمْ فَإِنَّهَا أَفْضَلُ السَّاعَاتِ یَنْظُرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِیهَا بِالرَّحْمَةِ إِلَى عِبَادِهِ یُجِیبُهُمْ إِذَا نَاجَوْهُ وَ یُلَبِّیهِمْ إِذَا نَادَوْهُ وَ یُعْطِیهِمْ إِذَا سَأَلُوهُ وَ یَسْتَجِیبُ لَهُمْ إِذَا دَعَوْهُ.
و در وقت نماز دست بدعا بردارید که بهترین ساعتها است خدا در آن نظر لطف به بندگان خود دارد بمناجات آنها پاسخ دهد و فریاد آنها را لبیک گوید و درخواست آنها را بدهد و دعاى آنها را مستجاب کند!
أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ أَنْفُسَکُمْ مَرْهُونَةٌ بِأَعْمَالِکُمْ فَکُفُّوهَا بِاسْتِغْفَارِکُمْ وَ ظُهُورُکُمْ ثَقِیلَةٌ مِنْ أَوْزَارِکُمْ فَخَفِّفُوا عَنْهَا بِطُولِ سُجُودِکُمْ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى ذِکْرُهُ أَقْسَمَ بِعِزَّتِهِ أَنْ لَا یُعَذِّبَ الْمُصَلِّینَ وَ السَّاجِدِینَ وَ أَنْ لَا یُرَوِّعَهُمْ بِالنَّارِ یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعالَمِینَ.
ای مردم نفس شما گرو کردار شما است آن را باستغفار رها کنید دوش شما از گناهان شما بار سنگینى دارد بطول سجود آن را سبک کنید و بدانید که خداى تعالى ذکره بعزت خود قسم خورده که نمازخوانان و ساجدان را عذاب نکند و آنها را روز قیامت بهراس دوزخ نیندازد!
أَیُّهَا النَّاسُ مَنْ فَطَّرَ مِنْکُمْ صَائِماً مُؤْمِناً فِی هَذَا الشَّهْرِ کَانَ لَهُ بِذَلِکَ عِنْدَ اللَّهِ عِتْقُ نَسَمَةٍ وَ مَغْفِرَةٌ لِمَا مَضَى مِنْ ذُنُوبِهِ فَقِیلَ یَا رَسُولَ اللَّهِ وَ لَیْسَ کُلُّنَا یَقْدِرُ عَلَى ذَلِکَ فَقَالَ ص اتَّقُوا النَّارَ وَ لَوْ بِشِقِّ تَمْرَةٍ اتَّقُوا النَّارَ وَ لَوْ بِشَرْبَةٍ مِنْ مَاءٍ.
ای مردم هر کدام شما یک روزه دار را افطار دهد در این ماه نزد خدا ثواب آزاد کردن بندهاى دارد و گناهان گذشتهاش آمرزیده گردد!
عرض شد: «یا رسول اللَّه همه ماها بر آن توانائى نداریم» فرمود: از خدا بپرهیزید گرچه با نیمه خرمائى باشد و گرچه بشربتى آب باشد.
أَیُّهَا النَّاسُ مَنْ حَسَّنَ مِنْکُمْ فِی هَذَا الشَّهْرِ خُلُقَهُ کَانَ لَهُ جَوَازٌ عَلَى الصِّرَاطِ یَوْمَ تَزِلُّ فِیهِ الْأَقْدَامُ.
ای مردم هر که در این ماه خوشخلقى کند جواز صراط او باشد در روزى که همه قدمها بلغزد!
وَ مَنْ خَفَّفَ فِی هَذَا الشَّهْرِ عَمَّا مَلَکَتْ یَمِینُهُ خَفَّفَ اللَّهُ عَلَیْهِ حِسَابَهُ.
هر که در آن تخفیف دهد بر مملوکان خود خدا حسابش را تخفیف دهد.
وَ مَنْ کَفَّ فِیهِ شَرَّهُ کَفَّ اللَّهُ عَنْهُ غَضَبَهُ یَوْمَ یَلْقَاهُ.
و هر که شر خود را باز دارد خدا خشم خود را از او باز دارد روزى که ملاقاتش کند!
وَ مَنْ أَکْرَمَ فِیهِ یَتِیماً أَکْرَمَهُ اللَّهُ یَوْمَ یَلْقَاهُ.
و هر که در آن یتیمى را گرامى دارد خدا روز ملاقاتش او را گرامى دارد!
وَ مَنْ وَصَلَ فِیهِ رَحِمَهُ وَصَلَهُ اللَّهُ بِرَحْمَتِهِ یَوْمَ یَلْقَاهُ وَ مَنْ قَطَعَ فِیهِ رَحِمَهُ قَطَعَ اللَّهُ عَنْهُ رَحْمَتَهُ یَوْمَ یَلْقَاهُ.
و هر که در آن صله رحم کند روز ملاقات با او صله نماید برحمت خود و هر که قطع رحم کند خدا در روز ملاقاتش رحمت خود از او ببرد!
وَ مَنْ تَطَوَّعَ فِیهِ بِصَلَاةٍ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بَرَاءَةً مِنَ النَّارِ وَ مَنْ أَدَّى فِیهِ فَرْضاً کَانَ لَهُ ثَوَابُ مَنْ أَدَّى سَبْعِینَ فَرِیضَةً فِیمَا سِوَاهُ مِنَ الشُّهُورِ.
هر که نماز مستحبى بخواند خدا برات آزادى از آتش برایش بنویسد و هر که در آن واجبى ادا کند ثواب کسى دارد که هفتاد واجب در ماههاى دیگر ادا کند.
وَ مَنْ أَکْثَرَ فِیهِ مِنَ الصَّلَوَاتِ عَلَیَّ ثَقَّلَ اللَّهُ مِیزَانَهُ یَوْمَ تَخِفُّ الْمَوَازِینُ.
و هر که در آن بر من بسیار صلوات فرستد خدا روزى که میزانها سبک است میزانش را سنگین کند!
وَ مَنْ تَلَا فِیهِ آیَةً مِنَ الْقُرْآنِ کَانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ خَتَمَ الْقُرْآنَ فِی غَیْرِهِ مِنَ الشُّهُورِ.
هر که یک آیه قرآن در آن بخواند چون کسى باشد که در ماههاى دیگر یکختم قرآن بخواند!
أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ أَبْوَابَ الْجِنَانِ فِی هَذَا الشَّهْرِ مُفَتَّحَةٌ فَاسْأَلُوا رَبَّکُمْ أَنْ لَا یُغَلِّقَهَا عَلَیْکُمْ وَ أَبْوَابَ النِّیرَانِ مُغَلَّقَةٌ فَاسْأَلُوا رَبَّکُمْ أَنْ لَا یُفَتِّحَهَا عَلَیْکُمْ وَ الشَّیَاطِینَ مَغْلُولَةٌ فَاسْأَلُوا رَبَّکُمْ أَنْ لَا یُسَلِّطَهَا عَلَیْکُمْ.
ای مردم درهاى بهشت در این ماه گشوده از خدا بخواهید که آنها را نبندد بروى شما، درهاى دوزخ در این ماه بسته است از پروردگار خود بخواهید که بروى شما آنها را نگشاید شیاطین در آن ببندند از خدا پروردگار خود بخواهید که دیگر آنها را بر شما مسلط نکند.
قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع فَقُمْتُ فَقُلْتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ مَا أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ فِی هَذَا الشَّهْرِ فَقَالَ یَا أَبَا الْحَسَنِ أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْوَرَعُ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.
امیر المؤمنین فرمود: من برخاستم و عرض کردم: «ای رسول اللَّه کدام عمل در این ماه بهتر است» فرمود:
«اى أبو الحسن بهترین عمل در این ماه ورع از محارم خداى عز و جل است!».
ثُمَّ بَکَى فَقُلْتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ مَا یُبْکِیکَ فَقَالَ یَا عَلِیُّ أَبْکِی لِمَا یُسْتَحَلُّ مِنْکَ فِی هَذَا الشَّهْرِ کَأَنِّی بِکَ وَ أَنْتَ تُصَلِّی لِرَبِّکَ وَ قَدِ انْبَعَثَ أَشْقَى الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ شَقِیقُ عَاقِرِ نَاقَةِ ثَمُودَ فَضَرَبَکَ ضَرْبَةً عَلَى قَرْنِکَ فَخَضَبَ مِنْهَا لِحْیَتَکَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع قُلْتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ وَ ذَلِکَ فِی سَلَامَةٍ مِنْ دِینِی فَقَالَ فِی سَلَامَةٍ مِنْ دِینِکَ.
سپس حضرت گریست. عرض کردم: «یا رسول اللَّه چرا گریه کنى؟» فرمود:
«براى آنچه در این ماه از تو حلال شمارند گویا تو را مینگرم که نماز براى پروردگارت میخوانى و شقىتر اولین و آخرین که جفت پىکننده شتر ثمود است برانگیخته شود و ضربتى بر فرقت زند و ریشت را خضاب کند!» گفتم: «یا رسول اللَّه این در حالی است که دین من سالم است؟» فرمود: «همراه با سلامتى دین تو است.»
ثُمَّ قَالَ ص یَا عَلِیُّ مَنْ قَتَلَکَ فَقَدْ قَتَلَنِی وَ مَنْ أَبْغَضَکَ فَقَدْ أَبْغَضَنِی وَ مَنْ سَبَّکَ فَقَدْ سَبَّنِی لِأَنَّکَ مِنِّی کَنَفْسِی رُوحُکَ مِنْ رُوحِی وَ طِینَتُکَ مِنْ طِینَتِی إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى خَلَقَنِی وَ إِیَّاکَ وَ اصْطَفَانِی وَ إِیَّاکَ وَ اخْتَارَنِی لِلنُّبُوَّةِ وَ اخْتَارَکَ لِلْإِمَامَةِ فَمَنْ أَنْکَرَ إِمَامَتَکَ فَقَدْ أَنْکَرَ نُبُوَّتِی
سپس فرمود: اى على هر که تو را بکشد مرا کشته و هر که تو را بخشم آرد مرا بخشم آورده و هر که تو را دشنام دهد مرا دشنام داده زیرا تو جان منى روحت از روح من و گلت از گل منست براستى خداى تبارک و تعالى آفریده مرا با تو برگزیده مرا با تو و مرا براى نبوت اختیار کرده و تو را براى امامت هر که منکر امامت تو است منکر نبوت منست!
یَا عَلِیُّ أَنْتَ وَصِیِّی وَ أَبُو وُلْدِی وَ زَوْجُ ابْنَتِی وَ خَلِیفَتِی عَلَى أُمَّتِی فِی حَیَاتِی وَ بَعْدَ مَوْتِی أَمْرُکَ أَمْرِی وَ نَهْیُکَ نَهْیِی.
اى على تو وصى من و پدر فرزندان من و شوهر دختر من و خلیفه من بر امت منى در زندگى من و پس از مردن من فرمانت فرمان من و نهی تو نهی من است!
أُقْسِمُ بِالَّذِی بَعَثَنِی بِالنُّبُوَّةِ وَ جَعَلَنِی خَیْرَ الْبَرِیَّةِ إِنَّکَ لَحُجَّةُ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ وَ أَمِینُهُ عَلَى سِرِّهِ وَ خَلِیفَتُهُ عَلَى عِبَادِهِ.
سوگند بآن که مرا به نبوت گسیل کرده و بهتر خلق ساخته که تو حجت خدائى بر خلقش و امین اوئى بر سرش و خلیفه اوئى بر بندگانش.
سلام
سلام علیکم
گناهان انسانها دارای تبعات مختلفی است که بدترین تبعه آن رفتن به دوزخ است!
طبق متن حدیث، خداوند در ماه رمضان گناهان را از این تبعه و اثر دور می کند!
این اثر را می پوشاند یعنی مورد مغفرت قرار می دهد! هر چند ممکن است غفران فقط شامل حال این اثر شده باشد و آثار مادی و معنوی دیگر آن مانده باشد!
ولی بعد از ماه رمضان دوباره گناهان به روال قبل بر می گردد!
پس در ماه رمضان درب دوزخ بسته است! و وقتی انسان مواظبت کند و بعد از ماه رمضان از گناهان خودش را خلاص کند، دیگر این درب بسته را بروی خود باز نخواهد کرد!
همانطور در قسمت اعمال نیک!
مهمترین اثر یک کار خوب روفتن به بهشت است! و این اتفاق نمی افتد مگر این که فرد اعمالش خالص باشد!
خلوص مراتبی دارد! نقطه آغاز آن خالص بودن از ریای آشکار است. مثلا منافقین که به اسلام اعتقادی ندارند، بخاطر این که مردم پی به عدم اعتقاد آنها به اسلام نبرند در ظاهر نماز می خوانند. این یک ریای آشکار است!
در صورتی که عملی از ریای اشکار مصون باشد، ممکن است به مراتب مخفی ریا و دیگر ناخالصی ها دچار باشد!
این عمل در ماه رمضان مورد قبول واقع می شود! و مراتب شرک مخفی آن را ندیده انگاشته می شود!
خب پس درب بهشت بروی باز می شود، حال بعد از ماه رمضان از او خواسته می شود، برای خلوص بیشتر تلاش کند تا این درب باز شده بسته نشود!
سؤال:
فراز زیر نشان میدهد که میشود در این ماه توبه کرد و مورد مغفرت خداوند قرار گرفت؛اما اینکه چه کنیم که در آخر این ماه مبارک، شقی واقع نشویم و مورد آمرزش واقع شویم؟؟؟
فَإِنَّ الشَّقِیَّ مَنْ حُرِمَ غُفْرَانَ اللَّهِ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِیمِ.
پاسخ:
شناخت درست گناه و این که چه علل و مقدماتی باعث گناه می شود و بعد عزم بر ترک گناه و پرهیز از مقدمات آن موجب توبه می شود. و توبه نیز مقدمه آمرزش است!
توی این ماه خداوند عنایتی بیشتر می کند تا این شناخت و این عزم صورت بگیرد!
سؤال:
در فراز زیر، کلمات بزرگ شده چه معنایی دارد و فرق آن ها چیست؟
وَ ارْفَعُوا إِلَیْهِ أَیْدِیَکُمْ بِالدُّعَاءِ فِی أَوْقَاتِ صَلَاتِکُمْ فَإِنَّهَا أَفْضَلُ السَّاعَاتِ یَنْظُرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِیهَا بِالرَّحْمَةِ إِلَى عِبَادِهِ یُجِیبُهُمْ إِذَا نَاجَوْهُ وَ یُلَبِّیهِمْ إِذَا نَادَوْهُ وَ یُعْطِیهِمْ إِذَا سَأَلُوهُ وَ یَسْتَجِیبُ لَهُمْ إِذَا دَعَوْهُ.
پاسخ:
نجوا کردن با خداوند یعنی راز گویی یعنی عیب گویی از خود و توضیح ضعفها. خداوند جواب نجوا را با ترحم بر این بنده می دهد! بنده ای که بخاطر ضعفش معصیت کرده نه بخاطر طغیانش!
تلبیه به معنای پاسخی مهربانانه است مثل «جانمی» که ما می گوییم و یا «عزیزم»! وقتی بنده در این ماه خدا را صدا می زند، خداوند به او اینگونه پاسخ می دهد!
دو فراز دیگر هم که مشخص است!
سؤال:
فراز زیر چه مفهومی رو میرسونه؟ منظور از نفس چیست؟ چگونه با استغفار کردن آزاد میشود؟ (و آیا منظور از استغفار همین "استغفر الله ربی و اتوب الیه" می باشد؟)
أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ أَنْفُسَکُمْ مَرْهُونَةٌ بِأَعْمَالِکُمْ فَکُفُّوهَا بِاسْتِغْفَارِکُمْ
پاسخ:
نغس انسان عذاب خواهد شد بخاطر اعمال زشت! پس اعمال زشت انسان را در گرو خود دارند و تا او را به دوزخ نبرند رهایش نمی کنند. انسان با استغفار می تواند رابطه نفس خود با اعمال زشتش را از بین ببرد! که در ان صورت مزه گناه از کام نفس بیرون می رود و انسان در گیر با اعمال زشتش نخواهد شد!
سؤال:
سلامت در دین یعنی چی؟ یعنی دینداری؟ و
چرا حضرت مثلا نگفتند آیا من با رضایت پروردگار و نفس مطمئنه به شهادت
میرسم و خدا رو ملاقات میکنم؟
آیا سلامت نفس همه ی این هارو شامل میشه؟
قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع قُلْتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ وَ ذَلِکَ فِی سَلَامَةٍ مِنْ دِینِی فَقَالَ فِی سَلَامَةٍ مِنْ دِینِکَ.
پاسخ:
دین هر انسانی اصولی است که بر پایه آن همه افکار و عواطف و رفتارهایش شکل می گیرد!
سلامت در دین یعنی سالم بودن این اصول! و فاسد و غیر صالح نبودن آن!
انسان به طور فطری و نیز با تعالیم وحیانی دارای اصول درستی است ولی ممکن است این اصول در طول زندگی دچار فساد و انحراف شده باشد. و انسان هنگام مرگ است که به طور شفاف متوجه فساد این اصول می شود!
حضرت نگران است که تا وقتی اجلش می رسد، این اصول فاسد شود و انحراف پیدا کند!
چنانچه مشاهده می شود این تعبیر جامع تر از و گویا تر از دیگر تعابیر مثل رضای خداوند و نفس مطمئنه است!
سؤال:
فراز زیر نشان دهنده ی "کلهم نور واحد" می باشد؟ از یک روح بودن یعنی از یک نور بودن؟
لِأَنَّکَ مِنِّی کَنَفْسِی رُوحُکَ مِنْ رُوحِی وَ طِینَتُکَ مِنْ طِینَتِی
پاسخ:
منظور این است که اوامر حضرت مثل اوامر پیامبر وجوب اطاعت دارد! زیرا منشأ صدور این اوامر در هر دو بزرگوار یکی است! و آن روح الهی است که توسط خداوند مدام تقدیس می شود!
سؤال:
در فراز زیر دیگه فکر میکنم پیامبر انتهای عاقبت مقام ولایت امیرالمومنین رو مطرح میکنه؛ هر کس امامت حضرت علی رو قبول نداشته باشه، نبوت رو منکر شده. خیلی جالبه؛ به گوش اهل سنت این حرف های پیامبر نرسیده؟؟؟؟ و چگونه انکار امامت باعث انکار نبوت میشه؟ در واقع امامت ادامه ی نبوت پیامبر هست. درسته؟
فَمَنْ أَنْکَرَ إِمَامَتَکَ فَقَدْ أَنْکَرَ نُبُوَّتِی
منظور از اهل سنت اگر اهل مدینه باشند، بله بگوش آنها رسیده است و اما اگر منظور همه اهل سنت باشند خیر! یا بگوششان نرسیده است و یا علمای محرف واژگان این سخنان را تحریف کرده اند مثلا در موضع ولایت امیر المؤمنیی علیه السلام گفته منظور محبت ایشان است نه سرپرستی سیاسی
- ۲ نظر
- ۲۸ خرداد ۹۴ ، ۱۴:۳۳