هشت رذیله 153 / ستمگری 20 / حقوق 19 / اعمال عبادی 2 / روزه
| يكشنبه, ۱۸ بهمن ۱۳۹۴، ۰۹:۲۶ ب.ظ
سلام علیکم - بسم الله
ستمگری، تنها محدود به ستم به اشخاص نیست بلکه ستم می تواند آنقدر معنای عامی داشته باشد که همه نعمتهای خداوند را در بگیرد. حتی نعمت تشریع اعمال عبادی را.
روزه یکی از این نعمت هاست! به این نعمت هم آنها که روزه می گیرند ممکن است بستم کنند و هم همه آنها که روزه نمی گیرند و عذری شرعی هم برای این «روزه نگرفتن» ندارند!
آنها که روزه می گیرند ممکن است توجهی به روح روزه، و هدف آن نداشته باشند! توجه نداشتن به فلسفه اعمال عبادی مهمترین ستم در حق آنهاست! اعمال عبادی که این ستم به آنها می شود نمی توانند تأثیرات مطلوبی را روی انسانها بگذارند در نتیجه شأن و جایگاه آنها سبگ انگاشته می شود و همین سبک شدن و استخفاف جایگاه آنها بهانه ای به دست آنهایی می دهد که اصلا اهل اعمال عبادی نیستند. اصلا اهل نماز و روزه نیستند!
هدف از تشریع روزه، بیاد گرسنگی روز قیامت بودن است! و از گرسنگی روز قیامت می توان با سیر نمودن گرسنگان در دنیا جلوگیری نمود. جلوگیری از گرسنگی گرسنگان دنیا نیازمند پولی است که از راه حلال بدست آمده باشد. زیرا پول حرام، آنچنان علاقه اش به قلب صاحب خود می چسبد که به ندرت قابل جداسازی از قلب است!
پس روزه سبب پاک شدن کسب و زیاد شدن روحیه بخشش و در نتیجه تعدیل ثروت و عدالت اجتماعی می شود!
و نیز روزه سبب می شود برای انسان ثابت شود که می توان با مقدار کمتری از غذا، هم زنده ماند و زندگی کرد و هم قوی بود و این کمک می کند به سلامتی بهتر و نیز تقویت روحیه قناعت.
هر کدام از سلامتی تن و قناعت به عنوان سلامتی روح دو اثر شگرف دیگر روزه است!
و نیز روزه خصوصا وقتی در ماه مبارک رمضان صورت می گیرد، رحمت ویژه خداوند را شامل حال فرد می کند و در نتیجه میل او به گناه کاهش یافته و علاقه اش به انجام کارهای صالح افزایش می یابد. و این می تواند باعث خیرات زیادی در فرد و در جامعه باشد!
همه آنچه گفته شد در این تعبیر قرآنی که به عنوان خاصیت روزه مطرح شده است نهفته است: لعلکم تتقون. (بقره: 183)
«لعل» یعنی زمینه. روزه تنها می تواند زمینه تقوا باشد. ولی موانعی وجود دارد که نمی گذارد از این زمینه، و از این زمین مرغوب، محصول مرغوبی بدست آید. مانعِ سرِ راه، عدم رعایت آداب روزه داری است!
آداب روزه داری یعنی:
1) با مال حلال افطار کند و سحری بخورد.
2) به اندازه ای که قوتی پیدا کند افطاری و سحری بخورد. از پرخوری پرهیز کند!
3) روزه خود را محدود به ماه رمضان نکند بلکه در همه ایام سال زمانهایی را به روزه گرفتن اختصاص دهد تا بتواند کم کم به گرسنگی روزه عادت کند و نگذارد این گرسنگی مانع کارهای روزمره اش شود!
4) به فکر افطاری دادن به روزه داران باشد!
5) از وقت سحر فقط برای سحری خوردن استفاده نکند بلکه عادت به خواندن نماز شب کند!
6) روزه خود را از بقیه مخفی کند و جز در وقت ناچاری کسی را از روزه هایی که می گیرد مطلع نسازد!
7) با گرفتن روزه ماه رجب و شعبان، خود را برای ضیافت الهی در ماه مبارک رمضان آماده کند تا بتواند بیشترین بهره را در شبهای قدر ببرد!
8) برای تصمیم های مهم چند روزی را روزه بگیرد تا قلبش کمی زلال شود و بعد اندیشه درست به قلبش الهام شود. خوب است سه روزِ چهارشنبه و پنج شنبه و جمعه را برای این منظور روزه بگیرد و در عصر روز جمعه دو رکعت نماز استخاره بخواند و بعد از نماز سر بر سجده بگذارد و صد بار بگوید: استخیر الله
این نامش «کمک گرفتن از روزه» است قرآن می فرماید: استعینوا بالصبر و الصلوة. صبر در این آیه در احادیث گفته شده است که منظور روزه است! پس کمک گرفتن از روزه برای حل مشکلات و از آن جمله کاهش قوای جنسی در واقع توجه نمودن به آداب نوع برخورد با روزه است!
حکم روزه با همه مسائل فقهی مختلفی که دارد و نیز دعاهای مختلفی که برای آن وارد شده است و نیز ماه مبارک رمضان با آنهمه معارفی که دارد تمام حکایت از عظمت نعمت روزه می کند و این که خداوند متعال که تعهد به هدایت انسانها را داده است، چقدر خوب و عالی به این تعهدش عمل نموده است. فقط مانده انسانها که بتوانند با شناخت دقیق این معارف، عزم خود را جزم نمایند و از این عمل عبادی پرارج، استقبال شایانی بنمایند.
روزه یکی از این نعمت هاست! به این نعمت هم آنها که روزه می گیرند ممکن است بستم کنند و هم همه آنها که روزه نمی گیرند و عذری شرعی هم برای این «روزه نگرفتن» ندارند!
آنها که روزه می گیرند ممکن است توجهی به روح روزه، و هدف آن نداشته باشند! توجه نداشتن به فلسفه اعمال عبادی مهمترین ستم در حق آنهاست! اعمال عبادی که این ستم به آنها می شود نمی توانند تأثیرات مطلوبی را روی انسانها بگذارند در نتیجه شأن و جایگاه آنها سبگ انگاشته می شود و همین سبک شدن و استخفاف جایگاه آنها بهانه ای به دست آنهایی می دهد که اصلا اهل اعمال عبادی نیستند. اصلا اهل نماز و روزه نیستند!
هدف از تشریع روزه، بیاد گرسنگی روز قیامت بودن است! و از گرسنگی روز قیامت می توان با سیر نمودن گرسنگان در دنیا جلوگیری نمود. جلوگیری از گرسنگی گرسنگان دنیا نیازمند پولی است که از راه حلال بدست آمده باشد. زیرا پول حرام، آنچنان علاقه اش به قلب صاحب خود می چسبد که به ندرت قابل جداسازی از قلب است!
پس روزه سبب پاک شدن کسب و زیاد شدن روحیه بخشش و در نتیجه تعدیل ثروت و عدالت اجتماعی می شود!
و نیز روزه سبب می شود برای انسان ثابت شود که می توان با مقدار کمتری از غذا، هم زنده ماند و زندگی کرد و هم قوی بود و این کمک می کند به سلامتی بهتر و نیز تقویت روحیه قناعت.
هر کدام از سلامتی تن و قناعت به عنوان سلامتی روح دو اثر شگرف دیگر روزه است!
و نیز روزه خصوصا وقتی در ماه مبارک رمضان صورت می گیرد، رحمت ویژه خداوند را شامل حال فرد می کند و در نتیجه میل او به گناه کاهش یافته و علاقه اش به انجام کارهای صالح افزایش می یابد. و این می تواند باعث خیرات زیادی در فرد و در جامعه باشد!
همه آنچه گفته شد در این تعبیر قرآنی که به عنوان خاصیت روزه مطرح شده است نهفته است: لعلکم تتقون. (بقره: 183)
«لعل» یعنی زمینه. روزه تنها می تواند زمینه تقوا باشد. ولی موانعی وجود دارد که نمی گذارد از این زمینه، و از این زمین مرغوب، محصول مرغوبی بدست آید. مانعِ سرِ راه، عدم رعایت آداب روزه داری است!
آداب روزه داری یعنی:
1) با مال حلال افطار کند و سحری بخورد.
2) به اندازه ای که قوتی پیدا کند افطاری و سحری بخورد. از پرخوری پرهیز کند!
3) روزه خود را محدود به ماه رمضان نکند بلکه در همه ایام سال زمانهایی را به روزه گرفتن اختصاص دهد تا بتواند کم کم به گرسنگی روزه عادت کند و نگذارد این گرسنگی مانع کارهای روزمره اش شود!
4) به فکر افطاری دادن به روزه داران باشد!
5) از وقت سحر فقط برای سحری خوردن استفاده نکند بلکه عادت به خواندن نماز شب کند!
6) روزه خود را از بقیه مخفی کند و جز در وقت ناچاری کسی را از روزه هایی که می گیرد مطلع نسازد!
7) با گرفتن روزه ماه رجب و شعبان، خود را برای ضیافت الهی در ماه مبارک رمضان آماده کند تا بتواند بیشترین بهره را در شبهای قدر ببرد!
8) برای تصمیم های مهم چند روزی را روزه بگیرد تا قلبش کمی زلال شود و بعد اندیشه درست به قلبش الهام شود. خوب است سه روزِ چهارشنبه و پنج شنبه و جمعه را برای این منظور روزه بگیرد و در عصر روز جمعه دو رکعت نماز استخاره بخواند و بعد از نماز سر بر سجده بگذارد و صد بار بگوید: استخیر الله
این نامش «کمک گرفتن از روزه» است قرآن می فرماید: استعینوا بالصبر و الصلوة. صبر در این آیه در احادیث گفته شده است که منظور روزه است! پس کمک گرفتن از روزه برای حل مشکلات و از آن جمله کاهش قوای جنسی در واقع توجه نمودن به آداب نوع برخورد با روزه است!
حکم روزه با همه مسائل فقهی مختلفی که دارد و نیز دعاهای مختلفی که برای آن وارد شده است و نیز ماه مبارک رمضان با آنهمه معارفی که دارد تمام حکایت از عظمت نعمت روزه می کند و این که خداوند متعال که تعهد به هدایت انسانها را داده است، چقدر خوب و عالی به این تعهدش عمل نموده است. فقط مانده انسانها که بتوانند با شناخت دقیق این معارف، عزم خود را جزم نمایند و از این عمل عبادی پرارج، استقبال شایانی بنمایند.
- ۰ نظر
- ۱۸ بهمن ۹۴ ، ۲۱:۲۶