هشت رذیله 145 / ستمگری 12 / حقوق 11 / حق نفس 9 / سلامتی بدن

سلام علیکم - بسم الله

---

نعمت سلامتی به همراه نعمت امنیت، دو نعمتی است که تا از دست ندهیم قدرش را نمی دانیم!
جفا نمودن به نعمت سلامتی و پرهیز نکردن از عوامل بیماری ستم در حق بدن است و ستمکاری را همه انسانها مذمت می کنند!
نمی شود کسی به بدنش ستم کند و پرهیز از عوامل بیماری نکند و بعد هم توقع داشته باشد در عباداتش احساس قرب الی الله کند و حالات خوش معنوی داشته باشد و برای پرهیز از گناهان قدرت لازم را داشته باشد!
مثلا ورزش کردن بدن را در مقابل بیماریها قدرت می دهد پس ورزش نکردن میشود ستم و کسی که می خواهد در مسیر قرب الی الله حرکت کند باید ورزش کند!
یا مثلا پرخوری موجب بیماریهای مختلفی است پس پرخوری ستم است و موجب تقویت نفس می شود طوری که اراده انسان دیگر بر نفس نمی چربد و گناه اتفاق می افتاد.
بر اساس آنچه گفته شد شناخت بیماریها و نیز شناخت امور بهداشتی در حدی معمول لازم است!
در اسلام آیات و روایات بسیاری امر سلامت امت اسلامی را بر عهده گرفته است.
آداب زیادی برای امورجاری انسان ذکر شده است تا با رعایت این آداب سلامت انسان تأمین شود.
و نیز دعاهای فراوانی از حضرت معصومین علیهم السلام نقل شده است تا در کنار رعایت امور مربوط بسلامت و معالجه، از آنها استفاده شود تا خداوند تنی سالم به فرد عنایت کند!
خوب است در این توشتار اشاره ای به گوشه ای از این دریای عمیق منابع اسلامی در امر سلامت داشته باشیم. در آینده ای نزدیک ان شاء الله قسمتی از مجموعه ای که موضوع آن امور سلامت است و در حال ویرایش آخر آن هستیم تقدیم شما کاربران عزیز خواهیم نمود!
قسمتی از توصیه های طبی اسلام عبارتند از:

1. معالجه نمودن بیماری قبل از این که تحمل آن از حد توان بیمار خارج نشده باشد پسندیده نیست. [1] لذا باید تا میتوان از مصرف دارو پرهیز نمود. [2] بخصوص چهار بیماری بیشتر تحمل کنید:  1) زکام که مانع بیمارى خوره است. 2) دملها مانع بیماری پیسى است. 3) چشم درد مانع از نابینائى است. 4) سرفه که مانه از فلج (و سکته ناقص) است. [3]
2. درست نیست که با بروز نشان های نخستین بیماری سریع فرد به استراحت بپردازد. [4]
3. بهترین دارو پرهیز غذایی است و پرهیز غذایی نخوردن غذا نیست بلکه کم خوردن به وقت ضرورت است. [5] [6] البته پرهیز غذایی برای روزهای نخستین بیماری نافع است و الا بعد از هفت روز نفعی ندارد. (و باید معالجه صورت بگیرد) [7]
4. (به مدت طولانی) رو به خورشید نباشید زیرا خورشید بخارکننده است رنگ را تیره کند و درد نهانی را آشکار نماید. [8] بخصوص هنگام نشستن پشت به خورشید بنشینید. [9]
5. تا گرسنه نشده‏ اید بر سفره غذا منشینید و تا هنوز میل بخوردن دارید از کنار غذا برخیزید و کار جویدن را نیکو انجام دهید و مدفوع خود را (مدت طولانی) نگه ندارید و بخصوص هنگام خواب به مستراح بروید. عمل به این چهار توصیه شما را (در بسیاری از مواقع) از طبیب بى‏ نیاز می گرداند. [10] [11] 
6. از آغاز سرما پرهیز کنید و از انتهای آن استقبال کنید. زیرا سرما با بدنها آن گونه مى‏کند که با درختان، ابتدایش مى‏سوزاند، و آخرش برگ مى‏رویاند. [12]
7. چهار چیز موجب پیرى زودرس گردد: خوردن گوشتى که در آفتاب خشکیده، نشستن بر جاى نمناک، بالا رفتن از پلّکان و همبستر شدن با پیرزنان. [13]
8. مصرف دارو بدون داشتن بیماری سبب عوارض طولانی مدت می شود هرچند فعلا عارضه ای از خود نشان ندهد. [14]
9. پزشکان پسندیده نیست که زهرها (و داروهای کشنده) را روی خود آزمایش کنند. (زیرا) هرچند از آن رهایی یابند (ولی در دراز مدت از عوارض آن ایمن نخواهند بود.) [15]
10. باید هنگام سخن گفتن با فرد جذامی فاصله نیم متری را با او حفظ نمود. [16]
11. از خوردن دواهای تلخ خود داری شود بلکه با شکر (طبیعی) شیرین گردد. [17]
12. هر دردى از تُخَمه (فاسد شدن غذا در معده) است جز تب که یکباره درآید. [18]

---

[1]  الخصال، ج‏1، ص: 26

[2]  مکارم الأخلاق، ص: 362

[3]  الخصال، ج‏1، ص: 210

[4]  بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج‏78، ص: 204

[5]  مکارم الأخلاق، ص: 362

[6]  الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏8، ص: 273

[7]  الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏8، ص: 291

[8]  الخصال، ج‏1، ص: 97

[9]  الخصال، ج‏2، ص: 617

[10]  الخصال، ج‏1، ص: 229

[11]  مکارم الأخلاق، ص: 146

[12]  نهج البلاغه؛ حکمت: 128

[13]  تحف العقول، النص، ص: 317

[14]  تحف العقول، النص، ص: 321    

[15]  تحف العقول، النص، ص: 321

[16]  مکارم الأخلاق، ص: 235

[17]  المحاسن، ج‏2، ص: 501

[18]  الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏6، ص: 269