پاسخ / قصد قربت
| دوشنبه, ۱ تیر ۱۳۹۴، ۰۶:۴۲ ب.ظ
سلام علیکم - بسم الله
سؤال 132:
سلام.
از فارغ التحصیلان اینده سازانم.درحین کار روی موضوع اقتصاد مقاومتی سوالی برایمان پیش امد که پیشنهاد شد نظر شما را در این باره بدانیم.سوال این است که ایا در انجام مسئولیت های اقتصادی و عمل به احکام در این مسائل قصد قربت شرط است و هدف شارع این بوده که مکلف ان ها را با قصد عبودیت انجام دهد یا مهم انجام ان به قصد مصلحت اجتماع است ولو اینکه مکلف قصد قربت به خدا را هم نداشته باشد و به نیت دیگری به تکلیف عمل کند؟ که نتیجه اش این می شود که ما مردم را به انجام احکام دعوت کنیم ولو با این ادبیات که فایده اجتماع در ان است نه اینکه چون شما بنده خدایید باید این کار را بکنید
سلام.
از فارغ التحصیلان اینده سازانم.درحین کار روی موضوع اقتصاد مقاومتی سوالی برایمان پیش امد که پیشنهاد شد نظر شما را در این باره بدانیم.سوال این است که ایا در انجام مسئولیت های اقتصادی و عمل به احکام در این مسائل قصد قربت شرط است و هدف شارع این بوده که مکلف ان ها را با قصد عبودیت انجام دهد یا مهم انجام ان به قصد مصلحت اجتماع است ولو اینکه مکلف قصد قربت به خدا را هم نداشته باشد و به نیت دیگری به تکلیف عمل کند؟ که نتیجه اش این می شود که ما مردم را به انجام احکام دعوت کنیم ولو با این ادبیات که فایده اجتماع در ان است نه اینکه چون شما بنده خدایید باید این کار را بکنید
پاسخ:
هر هدف ارزشمندی انسان را به رضایت خداوند نزدیک می کند! بنابرین اگر کاری در جهت مصالح مردم است این همان قصد قربت است!
حال اگر کسی که انگیزه اصلیش خیر رساندن به مردم است از پولی و یا شهرتی که احیانا نصیبش می شود شاد شد و این اغراض در تشویق او برای کار بیشتر مؤثر بود، این منافاتی با قصد قربت ندارد! زیر انسان تشویق پذیر است و این خصوصیتی است که خداوند در انسان قرار داده است!
نبود قصد قربت در کاری را انسان وقتی متوجه می شود که حاضر باشد برای رسیدن به هدفش از هر راهی استفاده کند حتی اگر خلاف شرع و نظر خداوند باشد.
- ۰ نظر
- ۰۱ تیر ۹۴ ، ۱۸:۴۲