هشت رذیله 66 / لجاجت 18 / توبه از لجاجت 13 / شرح دعای استغفار 12 (بند 7)
1-
اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ
لِکُلِّ ذَنْبٍ رَصَدَنِی فِیهِ أَعْدَائِی لِهَتْکِی فَصَرَفْتَ کَیْدَهُمْ عَنِّی
وَ لَمْ تُعِنْهُمْ عَلَى فَضِیحَتِی کَأَنِّی لَکَ وَلِیٌّ فَنَصَرْتَنِی وَ إِلَى
مَتَى یَا رَبِّ أَعْصِی فَتُمْهِلُنِی وَ طَالَمَا عَصَیْتُکَ فَلَمْ تُؤَاخِذْنِی
وَ سَأَلْتُکَ عَلَى سُوءِ فِعْلِی فَأَعْطَیْتَنِی فَأَیُّ شُکْرٍ یَقُومُ عِنْدَکَ
بِنِعْمَةٍ مِنْ نِعَمِکَ عَلَیَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ
لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ.
بار خدایا ! از تو آمرزش میطلبم
از هر گناهی که دشمنانم با آن درپی آبروریزی من بودند و تو نقشه ی آنها را از من برگداندی
و کمکشان نکردی که مرا مفتضح کنند؛ گویا من دوست توام کهمرا یاری کردی .پروردگارا،
تا کی معصیت کنم تو را و تو مهلتم دهی؟! چقدر معصیتکردنم طولانی شده و تومؤاخذه ام
نکرده ای و با وجود بدیِ کردارم از تو درخواست کردمو تو عطا نمودی؟! پس کدام شکر است
که بتواند در برابر حتی یکی از نعمت هایت قرار گیرد؟ پس بر محمد و آل محمد درود فرست
و اینگونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگان!
رصد، به معنای آمادگی و انتظار چیزی است که بیشتر برای معنی انتظار در مسیر کاربرد دارد. است و در فارسی مرادف «کمین» است!
هتک، به معنای پرده دری است! پاره نمودن قسمتی از پوشش است طوری که آنچه پشت آن است آشکار شود!
کید، یعنی تدبیر برای ضرر زدن به دیگری است همراه با عمل به آن نقشه. کید، هم معنای مکر است با این تفاوت که از مکر شدیدتر است!
فضح، به معنای آشکار شدن و مشهور شدن کار زشت و بد است!
طالما، مرکب از دو واژه: «طال» و «ما» می باشد. طال به معنای طولانی است و «ما» برای تأکید است و معنای خاصی نمی دهد. این ترکیب در فارسی به معنای: «چه بسیار» و «بارها» می باشد!
شرح:
در این فراز حضرت از گناهانی سخن می گوید که دشمن را برای نقشه کشیدن و اقدام علیه ما ترغیب می کند!
بعضی از گناهان نقطه ضعف ما را نزد دشمن آشکار می سازد!
این دشمن هم می تواند دشمن شخصی باشد و هم اعتقادی. در هر دو صورت، قسمتی از گناهان، دشمن را بر علیه جریّ نموده و امیدوار می گرداند.
طبق آیه 3 سوره مائده، بالاترین گناهی که اگر انجام نمی گرفت کفار نسبت به مسلمین ناامید می شدند، گناه تخطی از امر ولایت است! (الْیَوْمَ یَئِسَ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ دینِکُم)
با تحلیل تاریخ و نیز تحلیل حوادث امروز جهان، این واقعیت بیشتر خود را نشان می دهد که دشمنان نیروی خود را از ضعف ما می گیرند.
مسلم است که تنها قدرتی که در جهان است قدرت خداوند است (ان القوة لله جمیعا) آنانی که به خداوند تکیه کنند و دستورات دین او را کاملا پایبند باشند، می توانند از این قدرت برخوردار باشند!
حال چگونه است که کفار اینقدر قدرت دارند؟ آنها این قدرت را از مسلمین گرفته اند! یعنی با ضعف ایمانی که مسلمین دارند، قدرتشان به دشمنانشان منتقل شده است تا آنها وسیله ای برای مجازات مسلمین باشند!
هر چند قانون خداوند همین است که گفته شد، ولی خداوند رحیم است! یعنی دربرابر قوانین خودش منعطف است! او بسیاری از نقشه های دشمنان را نقس بر آب نموده است! و آنچه از نقشه های دشمنان که عملی شده است، درصدر بسیار کمی از آن چیزی است که آنها در ذهن دارند. (آل عمران: 118)
و این لطف خداوند مهلتی است برای مسلمین تا بخود آیند و نعمتی است که با همه بدکاری مسلمین، نصیبشان شده است! نعمتی که کسی از عهده شکر آن بر نمی آید.
- ۲ نظر
- ۲۱ خرداد ۹۴ ، ۰۷:۱۶