هشت رذیله 107 / لجاجت 59 / توبه از لجاجت 54 / شرح دعای استغفار 53 (بند 45)
سلام علیکم - بسم الله
دعای استغفار بند 45
اللَّهُمَّ
وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ یُزِیلُ النِّعَمَ أَوْ یُحِلُّ النِّقَمَ أَوْ یُعَجِّلُ
الْعَدَمَ أَوْ یُکْثِرُ النَّدَمَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ
لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ.
بار خدایا ! از تو آمرزش
میطلبم برای هر گناهی که نعمتها را از بین میبرد و بدبختی را فرود می آورد یا موجب
تعجیل در فنا و نیستی میشود، یا باعث پشیمانی بسیار می گردد؛ پس بر محمد و آل محمد
درود فرست و این گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگان!
شرح:
در فراز فوق از مراحل چهارگانه تباهی سخن می گوید که گنهکاران با آن موداجه هستند مگر این که از گناه کردن دست بردارند و توبه کنند.
در آغاز گناه باعث زال شدن قسمتی از نعمتها می شود. نعمتها فرصتهای رشد است. قسمتی از این فرصتها با گناه از بین می رود.
فرصتها وقتی از بین رفت مکشلات خود را نشان می دهد. مشکلاتی که بخاطر وجود نعمتها خود را نشان نمی داد.
مشکلات وقتی هجوم آوردند بدبیاری پشت بدبیاری قسمتی از زندگی انسان را کاملا از بین می برد.
و در مرحله آخر پشیمانی و حسرت همه وجود انسان را در بر می گیرد! پشیمانی که دیگر سودی ندارد.
در آغاز گناه پشیمانی مختصری سوی انسان می آید که البته لطف خداوند است اگر انسان با همین پشیمانی مختصر متنبه شد دیگر لازم نیست آن پشیمانی بزرگ را تجربه کند گرچه انسان هر از عذابها در این دنیا تجربه می کند در مقابل آنچه در آخرت تجربه می کند بسیار کم و بیمقدار است!