هشت رذیله 109 / لجاجت 61 / توبه از لجاجت 56 / شرح دعای استغفار 55 (بند 47)
سلام علیکم – بسم الله
دعای استغفار بند 47
اللَّهُمَّ
وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ أَنْتَ أَحَقُ بِمَعْرِفَتِهِ إِذْ کُنْتَ أَوْلَى
بِسُتْرَتِهِ فَإِنَّکَ أَهْلُ التَّقْوى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ
وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ.
بار خدایا ! از تو آمرزش
میطلبم برای هر گناهی که تو به شناخت آن آگاهتری زیرا پیش از هر کس تو به پوشانیدن
آن سزاوارتری، چون فقط تو سزاوار پرهیز و آمرزش هستی؛ پس بر محمد و آل محمد درود فرست
و این گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگان!
شرح:
شناختی که خداوند از گناهان انسان دارد، شناختی متفاوت از انسانها نسبت به این گناهان است! انسانها وقتی نسبت به گناهی شناخت پیدا می کنند در پی مجازات شخص گنهکار بر می آیند لذاست که انسانها سزاوار این شناخت نیستند.
بر این اساس اعتراف نمودن گناه نزد دیگری و نیز خبر دادن از گناه دیگری جائز نیست! اصلا آدمها در نباید از گناه دیگری با خبر شوند و اگر هم چیزی شنیدند نباید آن را پی گیری کنند مگر این که ستمی در حق کسی که توان دفاع از خود را ندارد اتفاق افتاده باشد!
در این میان تنها خداوند است که سزاوار است از گناهان بندگانش مطلع باشد. زیرا خداوند از معرفت خود نسبت به گناهان بندگانش جهت رسوایی آنها استفاده نمی کند. ولی انسانها این کار را می کنند!
حال برای این که بنده توفیق یابد تا به آمرزش الهی دست یابد باید چه کند؟ باید از خداوند بترسد. از این ببعد تقوای الهی را رعایت کند! باید از عذاب کسی خود را نگهدارد که همه جیز را می داند و این دانشش را محفوظ داشته است! به کسی آن را منتقل نکرده است! پس خداوند اهلیت برای این که انسانها از او تقوا داشته باشند، دارد.
وقتی «اهل التقوی» بودن خداوند مورد توجه انسان قرار گرفت آن وقت است که خداوند «اهل المغفرة» می شود!
هر کسی از ما اطلاعات محرمانه ای داشته باشد، باید از او بترسیم! زیرا این اطلاعات می تواند جان و مال و ابروی ما را به خطر بیافکند!
خداوند وقتی نسبت به ما معرفت دارد و این معرفت خود را نیز پوشیده داشته است پی این اهلیت را دارد که از او ترسیده شود. (اهل التقوی).
در پی این تقوا و ترس، ترک گناه قبلی اتفاق می افتد. انسان خود تلاش می کند تا خود ار از گذشته آلوده اش رها کند، آن وقت است که خداوند به کمک او می آید و گذشته آلوده اش را می پوشاند.
پس ابتداء انسان باید تصمیم جدی بگیرد که گذشته ای را بپوشاند، آن را همچنان مستولی بر اکنون و آینده خویش نکند! تا بعد از آن خداوند این تصمیم بنده اش را محقق کند. تحقق این تصمیم، آمرزش و پوشاندن گناهان او و قطع نمودن اکنون و آینده او از گذشته آلوده اوست!