پاسخ / روزه کامل
سلام علیکم
اگر ممکن است این روایت را توضیح دهید
عن أبی عبد الله ع أنه قال لمحمد بن مسلم یا محمد إذ صمت فلیصم سمعک و بصرک و لسانک و لحمک و دمک و جلدک و شعرک و بشرک و لا یکون یوم صومک کیوم فطرک
پاسخ:
فتال نیشابوری در کتاب «روضة الواعظین» بجای «بشرک»، «بشرتک» ذکر نموده است که ظاهرا صحیح تر باشد!
در نقل کافی آمده است:
إِذَا صُمْتَ فَلْیَصُمْ سَمْعُکَ وَ بَصَرُکَ وَ شَعْرُکَ وَ جِلْدُکَ وَ عَدَّدَ أَشْیَاءَ غَیْرَ هَذَا وَ قَالَ لَا یَکُونُ یَوْمُ صَوْمِکَ کَیَوْمِ فِطْرِکَ.
از این که راوی می گوید: »و حضرت چیزهایی غیر اینها را شمرد» ظاهرا معلوم می شود برای روای این برداشت وجود داشته است که حضرت با شمردن این چیزها می خواسته اند یک مطلب را بگویند و آن ضرورت روه بودن همه بدن از همه گناهان و غفلتهاست!
و هم چنین آوردن «بشرة» همراه «حلدة» نظر بالا را تأیید می کند زیرا ایندو هر دو به معانی پوست است.
و نیز حضرت از دست و پا یادی نکرده است با این که گناهان مشخصی توسط ایندو انجام می گیرد!
با توجه نکات فوق بعید نیست اینگونه نتیجه گیری شود که حضرت در مقام شمارش اعضای بدن طوری که برای هریک گناهی متصور باشد نبوده است!
روزه دار با روزه ای که می گیرد به خداوند اعلان می کند که من زندگی مادی خود را وابسته به عنایت تو می دانم نه آب و غذا.
این اوج تفکر توحیدی یک انسان است! آنگونه که حضرت ابراهیم
فرمود: هُوَ یُطْعِمُنی وَ یَسْقین (شعراء: 79)
پس روزه داشتن همه اعضاء بدن به معنای توجه مداوم به این نکته توحیدی است و نیز هنگام روزه نباید انسان خود را از فعالیت باز بدارد و یا مجوزی برای بد خلقی هایش داشته باشد.