هشت رذیله 122 / لجاجت 74 / توبه از لجاجت 69 / شرح دعای استغفار 68 (بند 60)
سلام علیکم – بسم الله
دعای استغفار بند 60
اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ یُبْغِضُنِی إِلَى عِبَادِکَ وَ یَنْفِرُ عَنِّی أَوْلِیَاءَکَ أَوْ یُوحِشُ مِنِّی أَهْلَ طَاعَتِکَ لِوَحْشَةِ الْمَعَاصِی وَ رُکُوبِ الْحُوبِ وَ کَآبَةِ الذُّنُوبِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ.
بار خدایا ! از تو آمرزش میطلبم برای هر گناهی که مرا نزد بندگانت مبغوض میدارد و اولیایت را از من متنفّر میسازد، یا اهل طاعتت را به جهت وحشت از معاصی و ارتکاب و اندوه جرائم، از من به وحشت می اندازد؛ پس بر محمد و آل محمد درود فرست و این گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگان!
لغت:
رکوب (رکب) به معنای استقرار چیزی بر چیزی است مثل سوار بر چهارپایی شدن و یا اجزاء مجموعه ای در کنار یکدیگر استقرار و ثبات پیدا کردن و نیز انجام دادن یک عملی (و ارتکاب آن) به نحوی که بر آن کار مسلط و مستقر شود.
الحوب (حوب) به معنای تضییق شدید عقوق افراد تحت تکفّل و تحت حمایت هست لذا قوی ترین مصادیق گناه است و بر همین اساس به گناهان بزرگ حوب گفته می شود!
کآبة (کأب) به معنای بدحالی و شکستن از اندوه زیاد است!
شرح:
یکی از آثار مخرب دعا انزوای عاطفی از مردمان بخصوص از خوبان و دوستان خداوند است!
مردم هرچند خود اهل گناه هستند ولی نمی توانند با گناهکار دوست شوند و به آنها اعتماد نمایند تنها علتی که خود را تحمل می کنند حب نفس و علاقه به خود است.
هر انسانِ چشم ناپاکی برای ازدواج بدنبال همسری پاک می گردد و هیچگاه اساس زندگی خود را بر فرد هرزه ای بنا نمی گذارد مگر این که مطمئن شود او از گناه خویش توبه نموده است!
هر انسان خائنی بدنبال انسانی امین برای اعتماد به او می گردد! هیچ گاه به امثال خود اعتماد نمی کند!
هر انسان خشن و نامهربانی مدام سر جنگ دارد با انسانهایی همچون خود و دوست دارد با او مهربان برخورد شود!
و در این بین اولیاء خداوند بخصوص دارای این ویژگی هستند زیرا آنها از معصیت وحشت می کنند.
آنچه نافرمانی خداوند است آنها را بوحشت می اندازد (لِوَحْشَةِ الْمَعَاصِی) و هراس دارند از این که با دوستی با شخص گنهکار حقی را ضایع نموده و به کسی ستمی کرده باشند (رُکُوبِ الْحُوبِ) و نیر وحشت دارند از این که دچار اندوه بی پایان گنهکاران شوند و از طریق دوستی با آنها گرفتار تبعات گناهان آنها گردند (کَآبَةِ الذُّنُوبِ).
روح بسیار لطیف تر از جسم است و لذا برای نگهداری حیات و طراوت آن باید سخت کوشید و هراس داشت!
احساس بیگانگی و غریبی و عدم سنخیت و اشتراک با گنهکاران مهم ترین گام برای مراقبت از روح و مراقبت از خود است!
وقتی انسان در رفت و آمد با گنهکاران این احساس ها را ندارد، معلوم است که خود او نیز خواهان همان گناهان است منتها موقعیت سنی و یا اجتماعی و یا عوامل دیگر مانع از بروز کامل این خواسته و یا انجام آن است!
- ۰ نظر
- ۰۵ آبان ۹۴ ، ۱۳:۴۸